Als geen ander heeft Kacey Musgraves in haar tot nu toe uitgebrachte songs de exacte waarneming van sociale verhoudingen in woordspeling en popfeeling tot uiting gebracht en heeft daarmee de country-pop een modern aanzicht gegeven. Nu verrast ze met dagdromen.
Kort ter herinnering: meteen al de eerste single van Kacey “Merry Go Round”, was in 2012 een knalsucces. Neergestreken in het typische White Trash Trailer Park zong ze over de vergeten mensen, die uit verveling trouwen, met 21 twee kinderen hebben en niets anders kennen. “Same hurt in every heart / same trailer, different park”. De overvloed aan songs met briljante, compromisloze teksten met heerlijke melodieën nam niet af. Haar eerste beide albums brengen stevige country-pop, de hits “Blowin’ Smoke” en “Follow Your Arrow” deden zowel het jonge vrouwelijke publiek alsmede de critici plezier. Er volgden talrijke nominaties en Grammy- ACM/CMT/CMA- awards. Nu sta je verbaasd van album nr. 3 met fijnzinnige, ontspannen terughoudendheid.
Meteen al het eerste nummer “Slow Burn” zet de toon, want ze zingt, dat ze soms lak heeft aan de wereld en zich met overgave wijdt aan haar eigen, langzame veranderingen: Texas is hot, I can be cold”. Het volgende eenzame weekend , waarover ze zingt in “Lonely Weekend” is ze van de wereld afgesneden. Iedereen amuseert zich, zij is alleen thuis, maar geenszins ongelukkig. En zo maakt ze gebruik van deze toestand voor een onbekommerde popsong, die je laat dagdromen en met sfeervolle backing-vocals een Burt Bacharach moment bezorgt.
Het als single uitgebrachte “Butterflies” is een mooie uitnodiging voor dit onverwachte album: geloofwaardig en voorzien van attractieve, elektronische sounds incl. pedal-steel, dat country-liefhebbers aanstaat, maar het doorsnee pop-publiek verder niet stoort.
Het gaat verder met “Oh, What A World” en de gedachten aan schoonheid, magie en eeuwigheid. Elektrische sounds mengen zich met een banjo, die gedachteloos voortgaat en zorgt voor het aarden in dit euforische stuk om de wereld te omarmen.
En omdat je nooit maar op één mens verliefd bent, horen we met “Mother” en later met “Rainbow” een aangrijpende hommage aan moeder en grootmoeder. Met “Happy & Sad” zet Kacey haar standpunt uiteen: “You’ve got me smiling with tears in my eyes”.
Reden voor haar getoonde kwetsbaarheid kan haar nog jonge geluk met echtgenoot en collega-songwriter Ruston Kelley zijn met wie ze in oktober 2017 trouwde. Het is aandoenlijk, hoe er over dit album een gevoel van verbaasdheid over zoveel geluk ligt.
Met “High Horse” zorgt ze voor het meest verrassende en kritieke moment van het album. Een song, die werkt als een bij Madonna weggekaapte oriëntatie op de dansvloer, maar hier wat onpassend overkomt, ook al is die tekstueel met scherpe woordspelingen de meest aangrijpende song van allemaal.
Producent van dit album is naast Ian Fitchuk, een vertegenwoordiger van de nieuwe Nashville generatie, die reikt van Shania Twain tot Jake Bugg, ook Daniel Tashian. Hij is wederom iemand, die graag experimenteert met folk-pop-ariesten uit het rijtje van T Bone Burnett. Zijn actuele band heet “The Silver Seas” en ook al kan hij als songwriter op diverse country-contacten wijzen: zijn ambities liggen ver weg van welke roots-oriëntering dan ook. In hem heeft Kacey een goede partner gevonden om nieuwe wegen te bewandelen. Of deze binding toekomst heeft, blijft afwachten.
Samengevat: “Golden Hour” is een sterk, persoonlijk album, dat met gedurfde vriendelijkheid voor een bijzonder moment in de nog jonge carrière van de Texaanse zorgt.
Tracklist:
1. Slow Burn
2. Lonely Weekend
3. Butterflies
4. Oh, What A World
5. Mother
6. Love Is A Wild Thing
7. Space Cowboy
8. Happy & Sad
9. Velvet Elvis
10. Wonder Woman
11.High Horse
12. Golden Hour
13. Rainbow
Kacey Musgraves: “Golden Hour”
Label : MCA Nashville
Release datum : 30 maart 2018
