Ruston Kelly beleeft met “Dying Star” direct twee premières. Aan de ene kant is dit nieuwe album de eerste internationale editie en hij werkte op dit album voor de eerste keer samen met vader Tim Kelly en echtgenote Kacey Musgraves. Verenigde familie-power zogezegd. Kacey is overigens ook country-zangeres en heeft al aan het begin van dit jaar haar nieuwe album “Golden Hour” uitgebracht. Ze zal haar man zeker met raad en daad terzijde hebben gestaan.
Musgrave’s album staat in schril contrast tot het nieuwe album “Dying Star” van haar man. Dat maken niet alleen de titels al duidelijk. Terwijl “Golden Hour” positief gestemd is, slaat Ruston Kelly met dit album een heel andere weg in. Hier gaat het er nogal somber aan toe en niet alleen tekstueel. Kelly’s album is echt geen sfeervol geheel.
Ruston Kelly heeft in zijn nog jonge leven (hij is pas 30 jaar oud) al veel meegemaakt. Zijn drugsverslaving inclusief een overdosis, die hij nauwelijks overleefde, is slechts één van de vele dieptepunten, maar wel één van de meest ingrijpende. Daarom gaan veel songs ook hierover.
Natuurlijk wordt alles in nevelen gehuld en veel wordt alleen maar aangestipt. Juist daarom is dit album niet alleen zeer persoonlijk, maar ook taalkundig van hoog niveau. Liefhebbers van hoogdravende teksten zullen dit op prijs stellen. Wat andere thema’s zouden echter op dit album niet hebben misstaan.
Is het americana? Is het folk? Of country music? “Dying Star” biedt van alles wat. Soms klinkt Ruston als Bob Dylan, soms als Townes Van Zandt. Zijn gitaar is altijd op de voorgrond. Bij alle songs krijgt hij echter zowel vocale als instrumentale ondersteuning. Hetzij door pedal steel, viool, piano, drums of elektrische gitaar. Een puur akoestisch album is dit dus niet, maar sommige songs zijn er wel geschikt voor.
Het complete album is relatief rustig gehouden. Echt excessief is “Dying Star” nooit. De muziek past zich aan bij de teksten, die tot nadenken stemmen. Hier verwerkt Ruston Kelly heel persoonlijk zijn ervaringen en die waren nu eenmaal niet zo mooi en dat weerspiegelt zich op dit album.
De vraag, die je bij dit album kunt stellen: voor wie is deze CD eigenlijk bedoeld? De sombere melancholische toon is na verloop van tijd namelijk moeizaam te verdragen. Er is niet één song met een vrolijke inslag. Duidelijk, Kelly zingt hier over een moeilijke tijd in zijn leven. Iets opbeurends zou het album echter zeker goed hebben gedaan. Zo is dit album hoogstens geschikt voor mensen met liefdesverdriet of echte singer-songwriter-fans.
Het is juist daarom zo afwijkend, omdat Kelly (of minstens zijn management) zich wil voordoen als een mix van Kurt Cobain en Townes Van Zandt. Dit is hoogstens tekstueel van toepassing. Muzikaal is “Dying Star” net zo ver van Kurt Cobain verwijderd als de zon van Pluto. Kelly beschikt in geen enkele song over de doordringende woede en hardheid waarmee Kurt Cobain in songs als ”Smells Like Teen Spirit” of “Come As You Are” de grauwsluier heeft onthuld. Hooguit “Son Of A Highway Daughter” en “Paratrooper’s Battle Cry” springen er wat uit, maar dat is absoluut te weinig.
Samengevat: “Dying Star” van Ruston Kelly is gebundelde melancholie in 14 songs. Muzikaal op een erg goed niveau is dit album net als een steen, die je emotioneel naar beneden trekt. Wie daarvan houdt moet toeslaan.
Tracklist:
1. Cover My Tracks
2. Mockingbird
3. Son Of A Highway Daughter
4. Paratrooper’s Battle Cry
5. Faceplant
6. Blackout
7. Big Brown Bus
8. Mercury
9. Anchors
10. Just For The Record
11. Trying To Let Her
12. Jericho
13. Dying Star
14. Brightly Burst Into The Air
Ruston Kelly : “Dying Star”
Label : New Rounder
Release datum: 7 september 2018
www.rustonkelly.com
