Er is veel veranderd in het leven van Brantley Gilbert sinds zijn laatste in 2017 uitgebrachte album “The Devil Don’t Sleep”: hij is inmiddels getrouwd en (dat moet harde mannen wat weker maken) is vader geworden. Mogen we nu dus wat zachte country-kost van de harde Brantley verwachten? Maak je geen zorgen, de hel bevriest nog eerder.
Dat dit wel eens kan gebeuren, bewezen ooit The Eagles met hun “Hell Freezes Over” -album, maar Brantley is uit een ander hout gesneden dan Don, Glen & Co. De in 1985 in Jefferson, Georgia, geboren country-singer/songwriter is in zijn hart meer een rocker en redneck dan een country-superstar: talloze tattoos, leren jasjes, piercings, baard, Harley-fan en gek op wapens. Zo iemand turn je niet zo makkelijk om. Aan de andere kant: toen hij als 19-jarige stomdronken met zijn pickup van een misschien wat slecht geasfalteerde weg afkwam, was hij bereid een rustpunt in te gelasten en wilskrachtig genoeg dit waar te maken. Sindsdien staat hij, zo heet dat, droog. Zijn drugs vanaf die tijd: de muziek.
Uiterlijk sinds zijn tweede album, het in 2010 uitgebrachte “Halfway To Heaven” is Brantley een standvastige ster: met zijn krachtige country-rock maakt hij zowel country- als popluisteraars enthousiast. Zo kreeg hij het al tweemaal achtereen voor elkaar plaats twee in de amerikaanse pop- en plaats één in de country-charts te bemachtigen (“Just As I am”, “The Devil Don’t Sleep”). De kans dat hij met dit album deze zeer speciale hit-hattrick perfect maakt, is groot. Heel groot zelfs, want met de 15 nummers op zijn nieuwe album blijft hij enerzijds zichzelf zoals gewend trouw en van de andere kant komt hij met wat ongewoon zachte songs tevoorschijn. Een illuster gezelschap aan gasten zorgt niet alleen voor grotere verkoopcijfers, maar gasten als Jamey Johnson, Willie en Luke Nelson alsook bluegrass-queen Alison Krauss verlenen Brantley Gilbert bovendien nog meer reputatie. De man is ongetwijfeld gereed voor het country-star-establishment.
Dat bij elkaar genomen kan hij nu erg als een gelouterde vlegel overkomen. Als Saulus, die Paulus werd. Maar wees maar niet bang, want er zit nog genoeg Saulus in deze country-zanger, wat hij bewijst bij het openingsnummer van dit album. In de volgens gangbaar blues-schema gecomponeerde country-rocker geeft Brantley zoals beloofd in de titel, vol gas: harde beat zonder compromissen, knallend gitaarwerk en daarenboven de tamelijk onherkenbare, helemaal niet als pappa klinkende stem van de jongen uit Georgia, maar het is toch echt de zang van Brantley Gilbert. Zoals hij met woorden schermt, teksten formuleert of soms woedend uitvalt, doet hij meer denken aan Metallica-zanger James Hetfield dan aan een of andere country-collega.
Hoever hij bijv. verwijderd is van Willie en zijn zoon Lukas Nelson wordt getoond bij het bijna harmonische “Welcome To Hazeville”. Bij deze track is overigens ook nog zijn enige promotor en country-rapper Colt Ford van de partij, wat zorgt voor een tamelijk spannende mix. Ongetwijfeld is dit nummer een highlight van dit album en kan als single uitgebracht de weg vinden helemaal bovenin de charts. De track staat tegelijkertijd ook voor de nieuwe stijl van open country-bewustzijn: drum-computer, mengsels van rap en metal-gitaren staan met gelijke rechten naast banjo’s, folk-harmoniëen en typische country-lyrics.
Nog rustiger, nog traditioneler pakt het navolgende “What Happens In A Small Town” uit, waarbij Gilbert de microfoon deelt met Lindsay Ell. Zoals de titel al doet vermoeden, bedient hij met deze track de country-mainstream. Een solide, maar ook rijkelijk braaf en, moet je helaas zeggen, een saai nummer. Dat geldt echter niet voor “Lost Soul’s Prayer”, waarbij Brantley op rustige haast traditionele toon een verbazende blik gunt in zijn gevoelsleven. Zonder twijfel heb je de zanger tot nu toe niet zo bedachtzaam en introvert meegemaakt.
Misschien is het toch een veranderd leven, dat deze wilde kerel beweegt tot meer bedachtzaamheid. Ook andere nummers als “Laid Back Ride” en het zeer terughoudende, gegarandeerd autobiografische “Bad Boy” getuigen van een nieuwe blik van Gilbert op zichzelf en op de wereld. Een wereld, die constant verandert, die hard en zonder vergiffenis is en het mogelijk maakt mensen voor je te winnen en te verliezen. Daarover mijmert hij bij nummers als “New Money”, “Tough Town” en “Breaks Down” verpakt in een prototype country-sound van het jaar 2019.
Samengevat: Brantley Gilbert slaagt erin op “Fire & Brimstone” zichzelf opnieuw te ontdekken en zich tegelijkertijd trouw te blijven. Een sterk album en in vele opzichten zijn beste tot nu toe.
Tracklist:
1. Fire’t Up
2. Not Like Us
3. Welcome To Hazeville (feat. Colt Ford, Lukas Nelson and Willie Nelson)
4. What Happens In A Small Town (feat. Lindsay Ell)
5. She Ain’t Home
6. Lost Soul’s Prayer
7. Tough Town
8. Fire & Brimstone (feat. Jamey Johnson and Alison Krauss)
9. Laid Back Ride
10. Bad Boy
11. New Money
12. Breaks Down
13. Man Of Steel
14. Never Gonna Be Alone
15. Man That Hung The Moon
Brantley Gilbert: “Fire & Brimstone”
Label : Valory Music Co.
Release datum : 4 oktober 2019
