The Shires – “Good Years”

The United Kingdom. Trots, eigenzinnig en altijd wat merkwaardig. Maar één ding moet je de britten, ondanks Brexit, fish and chips en links rijden, nageven: ze hebben een neusje voor goede muziek. Dat geldt niet alleen voor beat, rock en pop, maar ook voor country. Hoewel de onderdanen van koningin Elisabeth niet bepaald verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van dit genre, stroomden en stromen er in de oorspronkelijke country-sound al sinds tijden keltische, schotse en ierse tradities naar binnen. Niet zo verwonderlijk dus, dat country in de UK een extra hoge plaats inneemt. Ook is het geen wonder, dat dit eilandenvolk steeds weer opmerkelijke country-acts presenteert. Acts, als het uit de singers/songwriters bestaande duo Ben Earle en Crissie Rhodes genaamd “The Shires”.

Bij ons zal er aan The Shires nog niet al te veel aandacht zijn uitgegaan. In hun eigen land hebben de zanger en multi-instrumentalist Ben Earle uit Hertsfordshire en de zangeres Crissie Rhodes uit dezelfde plaats het allang tot supersterren gebracht: elk van hun tot nu toe drie uitgebrachte albums bereikte de eerste plaats in de UK-country- en top-tien in de Pop-Charts. Met hun nieuwe album “Good Years” willen ze deze zegereeks natuurlijk vervolgen en dat zal ook wel lukken, want hun melodieuze country-pop bezit alles wat nodig is voor hits en uitzendingen. Zoals reeds bij de vorige verschenen albums zijn de twee voor hun inmiddels vierde album naar Nashville afgereisd. Niet, dat er in de UK geen geschikte muzikanten en studio’s zouden zijn. Die zijn er zeker wel, maar als het om authenticiteit gaat, komt de country-muzikant niet om de music city van de USA heen. Ook de britse niet…

Inderdaad vertegenwoordigen The Shires in deze twaalf songs de actuele status van Nashville: pure, zorgvuldig gearrangeerde van allerlei technische snufjes voorziene onberispelijk geënsceneerde country-pop. Een sound, die je natuurlijk ook kent van Rascal Flatts, Little Big Town, Sugarland etc. Het meest lijken The Shires echter op Lady Antebellum. Dat niet alleen omdat Ben en Crissie, evenals Charles Kelley en Hillary Scott van Lady Antebellum geweldig harmoniëren en bovendien dezelfde stemmen hebben. Ook qua compositie gaan de britse country-stars mee in het zog van de amerikaanse Grammy-winnaars.

Het openingsnummer “Lightning Strikes” laat je met luchtig gearrangeerde harmony-vocals, opwekkende melodieën en wat “Need You Now” (Lady Antebellum album) heimwee denken aan de band uit Nashville. Zoals in country gebruikelijk is, maken ook The Shires bij hun songs gebruik van aangename, licht te verteren ingrediënten, die grotendeels uit de popwereld komen: enorme koren, drum-computers, romantische keyboard-akkoorden, violen en strakke beats. Soms sluipt er een rustieke (pling, plong) banjo tussen het dicht geweven arrangement door. Niet veel meer country-concessies kun je in eerste instantie onderscheiden. Maar: dat geldt nu precies voor veel andere country-acts. Bovendien is dit genre allang niet meer bekend om de gebruikte instrumenten, maar om de inhoud en de manier van het vertolken.

Zoals verreweg de meeste US-acts gaan ook de britse The Shires bij hun songs met een grote boog heen om politieke zaken en sociale wantoestanden. Het gaat om lief, leed en de houding tot het leven. Om vertrouwen (“No Secrets”), om claims (“Only Always”), om inzichten en standpunten (“On the Day I Die”) en om hoe het is jong en ongebonden te zijn (“People Like Us”). Ergens schijnt het duo iets te hebben met middernacht. Bij twee tracks maken ze gebruik van het thema dat de tijd omvat, waarbij iets overgaat en iets nieuws begint; in de romantische toekomstbelofte “New Year” en in het relaas van een noodlottige nacht “About Last Night”, dat op elk moment zou kunnen doorgaan als “Need You Now, Part 2”.

Hoe vaker je de CD afspeelt, hoe meer folk en akoestiek je erin hoort. Zo volgen op de pure popsong “Independence Day” de weelderige folk-track “Thank You Whiskey” (een dranklied moet erbij!), het evenzo gereduceerde als traditionele “People Like Us” en het indringende van een niet te missen gitaar uitgebrachte “Better Place”. Met de heerlijke piano- en vioolballade beëindigen The Shires hun vierde album. Een waardig einde van een sterk album.

Samengevat: country-pop uit de UK. The Shires hoeven zich met “Good Years” in ieder geval niet te verschuilen achter grootheden als Lady Antebellum of Sugarland.

Tracklist: