Josh Turner – “Country State Of Mind”

Josh Turner neemt met het nieuwe album “Country State Of Mind” zijn hoed af voor zijn persoonlijke helden en dat levert daarmee een vrijwel perfect retro-country-album op. Ook al omdat hij stergasten als Kris Kristofferson, John Anderson en Randy Travis presenteert.

Josh Turner, jaargang 1977, heeft in zijn zeven voorafgaande albums nooit zijn muzikale afkomst verloochend. Reeds bij zijn met platina gedecoreerde debuut-album “Long Black Train” uit 2003 bleef hij met zijn songs en diepe stem dichter bij de roots van de country-sound dan de meesten van zijn jonge mannelijke en vrouwelijke collega’s. Dat zou ook in de volgende jaren van zijn carrière zo blijven. Hoezeer het rock- en pop-georiënteerde Nashville op dat moment ook aansloeg, Josh bleef zijn eigen spoor volgen met de moderne maar bij elke toon traditiegetrouwe country-sound.

Dus is het geen wonder dat de grote vent met de tandpasta-reclame-glimlach met zijn nieuwe album “Country State Of Mind” zijn persoonlijke helden eert. Hoezeer hij zijn voorbeelden vereert, wordt overigens ook in zijn ideeën duidelijk: hij droomt van een Country-Mount-Rushmore, zoals van Lincoln & Co., dat zijn muziek-idolen in steen worden uitgehouwen: Randy Travis, John Anderson, Johnny Cash, Vern Gosdin en Hank Williams. “Bij elk van mijn songs hoor je ook een deel van hen”, bekent de 42-jarige. Natuurlijk krijgt dit vijftal in de loop van de CD een bijzondere rol toebedeeld.

Het begin van de twaalf song-trips in de country-geschiedenis wordt echter vorm gegeven door een track, die je met een andere grootheid van de “new country” in verbinding brengt. “I’m No Stranger To The Rain”, waarmee de geweldige alsook tragische Keith Whitley zijn laatste nummer 1 hit scoorde tijdens zijn leven. Vocaal doet Turner met zijn krachtige bariton-stem denken aan de onvergetelijke ster, maar hij geeft de song ook diepte en gevoel mee. Ongetwijfeld een klassieker.

Maar Josh vertrouwt op dit album niet alleen op bekende hits uit het verleden. Hij houdt ook wat minder bekende en uit het verleden verloren lijkende songs achter de hand. Bijv. het vlotte, maar desondanks weinig spectaculaire “I’ve Got It Made”. John Anderson, één van zijn Rushmore-helden had zo’n dertig jaar terug een bescheiden hit daarmee.. Desondanks staat de song als voorbeeld voor Nashville in het begin van de ’90-er jaren en het weerzien met John Anderson als duet-partner doet je bovendien plezier.

Dat is ook van toepassing op de daaraanvolgende track “Why Me”. Kris Kristofferson scoorde met de zeer traditionele, zeer rustige gospelsong in 1973 een hit, wat nu ondenkbaar zou zijn. Na het tweede couplet en een pedal-steel-solo laat daadwerkelijk de ook op jaren gekomen grootmeester in songwriting zijn brosse stem horen. Een duet met Kristofferson is voor iedere country-zanger altijd nog als een ridderslag. Het zal niet de laatste in het verloop van de CD zijn.

Bij de titeltrack, ooit een hit van Hank Williams jr., is Chris Janson van de partij, bij de duistere bluegrass-track “Alone And Forsaken” doet Allison Moorer mee, bij de song van George Strait “Desperately” doen Maddie & Tae mee en bij “You Don’t Seem To Miss Me”, het legendarische duet van George Jones en Patty Loveless, zijn het de leden van Runaway June. Voor het meest spectaculaire zorgt echter – applaus – Randy Travis. Oke, eigenlijk zingt Travis bij de grillige interpretatie van zijn vroegere klassieker “Forever And Ever, Amen” alleen bij de fade-out van de song een ‘breekbaar’ “Amen”. Desondanks: het is zijn eerste opname sinds zijn beroerte van zeven jaar geleden en een reden tot hoop, dat je weer meer te horen krijgt van hem.

Tot de andere tracks van de transparant geproduceerde CD behoren “I Can Tell By The Way You Dance” (een hit van Vern Goslin), “Good Ol’ Boys” (song van Waylon Jennings) en het griezelig maar mooie “Midnight In Montgomery” van Alan Jackson’s album “Don’t Rock The Jukebox” uit 1991. Voor het afsluiten van Turner’s country-bestandsopname zorgt een werkelijk eersteklas interpretatie van de Johnny Cash-song “The Caretaker”. Wie Josh hier hoort met zijn bariton stem tot in de diepste regionen, begeleid door een akoestische gitaar, denkt onvermijdelijk aan een wedergeboorte van ‘The Man In Black’.

Het is een waardig einde van een zeer persoonlijk album en daarbij een statement.

Samengevat: Josh Turner kijkt op het album “Country State Of Mind” terug en interpreteert een dozijn songs van zijn persoonlijke country-song-helden opnieuw. Trouw aan de stijl, competent, met hart en ziel.

Tracklist: