Voor “Served Live” hebben de leden van The Dead South in 17 verschillende amerikaanse, canadese en britse steden 17 live-songs uit hun drie albums omvattende catalogus opgenomen. Erg intiem en erg dichtbij de muzikanten en fans. Vanaf het eerste moment van het openingsnummer “Diamond Ring” van hun laatste studio-album “Sugar & Joy” uit 2019. Een wat sombere track met gedurfde niet muzikale passages; bluesachtig, met folk- en bluegrass-touch, maar ook met enorme energie van een punk-band gepresenteerd. Typisch The Dead South.
“Onze muziek wordt gevoed uit de muziek, die we allemaal zelf graag horen”, zei Nate Hilts onlangs in een interview, “en wij horen allemaal zeer verschillende dingen: van Earl Scruggs tot Ennio Morricone tot aan Frank Sinatra toe”. Ja, dat is nogal een bandbreedte. De invloed van bluegrass-icoon Earl Scruggs hun je natuurlijk makkelijk in het klankkostuum van de uit de prairiestaat Saskatchewan komende band verweven. Bijv. meteen in de twee navolgende live-songs “Blue Trash” en “Black Lung”. Alleen: Earl Scruggs heeft in zijn lange leven als banjo-legende en bluegrass-pionier meestal over andere dingen dan blauw afval en zwarte longen gezongen. Waar komt bij The Dead South dit enthousiasme vandaan voor deels verschrikkelijke motieven bij (geestelijke) ziektes. “We houden ervan de donkere kanten uit te vinden” vertelt Nate en (daar zijn we het met z’n allen over eens) fans van horrorfilms.
Dat geloof je graag van de zingende, mandoline en gitaar spelende frontman. Hoe zouden anders songs als in de begintijd “That Bastard Son”, het nieuwe “Fat Little Killer Boy” of (de troosteloze hit van het album “Good Company”) “In Hell I’ll Be In Good Company” tot stand zijn gekomen? Juist bij deze laatste track in deze live-versie hoor je de invloed van soundtrack-genie Ennio Morricone: soms gefloten, soms op banjo en als geschapen voor een italiaanse (spaghetti) western. Daarvan is duidelijk nog meer sprake van bij “Spaghetti” (van het album Sugar & Joy). Een rustige haast epische wild-west-song met een markante haast hypnotische melodie en daarmee de ideale akoestische begeleiding voor, laten we zeggen, een eenzaam rijdende Clint Eastwood.
Wat de band rond Nate Hilts en gitarist Scott Pringle muzikaal kan, kun je bij vele tracks horen. Bijv. in “Miss Mary” van het album “Illusion & Doubt” uit 2016. Hier bewijzen deze Canadezen, dat ze ook met blues en zelfs met lastige jazz-harmonieën overweg kunnen (Frank Sinatra doet ze postuum de groeten!) en dat ze zelfs voor het voetlicht de meest hoge tempo-en dynamiekwisseling geheel moeiteloos aankunnen. Dat is: hogere school!
Deze crossover van roots en punk, stunts en gevoeligheid stralen ook de andere tracks van de geweldig begonnen live-cd’s uit. Wie wil kan bij nummers als het ontspannende conventionele “Broken Cowboy”, het vlotte bluegrass-nummer “Heaven In A Wheelbarrow”, het banjo- en mandoline-onweer van “Travellin‘ Man” of het rustige en sinistere “Banjo Odyssey” de ogen sluiten en dromen van een live-concert. Tot het zover komt, troost deze band je met dit geweldige live-(dubbel)album “Served Live” in de concertvrije tijd.
Samengevat: duidelijk, live is life. Dat tonen met 17 songs op “Served Live” nu ook de Canadezen van The Dead South. Een dubbel live-album zoals een live-album hoort te zijn: direct, intiem en vol speelvreugde.
Tracklist:
CD 1
01. Diamond Ring
02. Blue Trash
03. Black Lung
04. The Recap
05. Boots
06. Spaghetti
07. Miss Mary
08. Broken Cowboy
09. That Bastard Son
CD 2
01. Snakeman Pt.1 & 2
02. Time For Crawlin‘
03. Fat Little Killer Boy
04. Heaven In A Wheelbarrow
05. In Hell I’ll Be In Good Company
06. Honey You
07. Travellin‘ Man
08. Banjo Odyssey
The Dead South: “Served Live”
Label: DevilDuck (Indigo)
Release datum: 29 januari 2021
