Taylor Swift vroeg Chris Stapleton om haar te helpen een ex-geliefde te ontmaskeren via “I Bet You Think About Me”, haar nieuwe countryradio-aanbod. De popsuperster laat niets onbesproken als ze een middelvinger van vijf coupletten aan deze snob geeft.

Stapleton’s partijen zijn nogal gedempt en voegen zich bij Swift voor alleen geselecteerde refrein- en pre-refreinharmonieën. Net als “Betty”, Swift’s laatste release op de countryradio, is “I Bet You Think About Me” een gedetailleerd, emotioneel verhaal dat vertrouwt op haar stem en verhalen, en het geduld van de luisteraar voor een vijf minuten durende folk-popsong dat is geladen met Dylan-achtige mondharmonica. In tegenstelling tot “Betty”is er geen steek van spijt als ze haar boog terugtrekt om de ene harde berisping na de andere af te vuren. Ergens heeft een of andere sorry kerel echt een slechte dag.

Hoewel opgenomen op “Red (Taylor’s Version)”, is “I Bet You Think About Me” meer een sonische voortzetting van de muziek die ze tijdens de pandemie uitbracht dan nummers van tien jaar geleden, maar het is geen totale uiterlijke wending naar een lange, emotionele verhaallijn. “The Lucky One” vindt haar op dezelfde manier begraven in een gedachte, en acht nummers van dit ondergewaardeerde album zijn vier minuten of langer – een eeuwigheid voor country-pop-normen toen en nu.