Hoe zou een nieuw jaar beter kunnen beginnen dan met een nieuwe artiest? En wie zou zich daarvoor beter kunnen aanbieden dan Tyler Childers? Met “Purgatory” bracht de toen 25-jarige in augustus van het vorige jaar zijn debuut-album uit en overtuigde in de USA niet alleen critici en vakpers. Het ruwe hart van het Appalachen-gebergte (Childers’ woonplaats) is niet alleen in zijn teksten, maar ook in de sound terug te vinden.
Het vak heeft Tyler van kleins af aan geleerd. Als kind zong hij in het plaatselijke kerkkoor, op zijn dertiende begon hij met gitaar spelen en schreef hij zijn eerste songs. In 2011 nam hij het door hemzelf geregisseerde album “Bottles And Bibles” op en in 2013 en 2014 bracht hij twee singles uit voor de radiozender “Red Barn” in Lexington. Verleden jaar kwam eindelijk de doorbraak met “Purgatory”, dat onder Hickman Holler Records verscheen.
“Purgatory” is een zeer oprecht album. De belangrijkste reden voor deze eerlijkheid zijn de concrete teksten. Omschrijvingen en versiersels vind je hier niet. Tyler zegt precies, hoe het leven, zijn leven, is. Juist daarom echter hebben de lyrics zo veel hart en sentimentele charme in zich, dat niets laat ontbreken. Dat zou ook wel eens aan de meermaals onderscheiden songwriter Sturgill Simpson kunnen liggen, die dit album mede produceerde.
In zijn songs zingt Childers over hetgeen, dat hij het beste kent: het land, de mensen en de vele kleine dingen in het leven, die je soms aan de rand van wanhoop brengen, maar ook voor veel mooie momenten zorgen. Zoals het leven nu eenmaal is. Zoveel eerlijkheid betaalt zich uit. Alle teksten zijn geloofwaardig en werken ook. Natuurlijk mag God bij dit alles niet ontbreken. Ofwel in “I Swear (To God)”, “Born Again” of bij “Purgatory”. Het vagevuur hoeft Tyler met dit album zeker niet te vrezen.
Op zijn website zegt hij met dit album de oude klank van de bergen over te willen brengen, maar verrijkt met frisse ideeën. En daarin is hij werkelijk geslaagd. Het album wordt door bluegrass, folk en americana (een oorspronkelijke soort van country music) gekenmerkt, wordt soms echter ook door moderne country music doorbroken, mengt al deze genres en heeft toch altijd een verfrissende nieuwe stijl. Childers’ stem doet het overige.
Natuurlijk, soms overdrijft Tyler het ook een beetje. Bijvoorbeeld bij de titelsong “Purgatory”, die haast voldoet aan een Redneck-cliché. Andere nummers zoals “Honky Tonk Flame” en “Banded Clovis” zijn wat onduidelijk en zonder betekenis. Een echte hit zou Childers met “Universal Sound” kunnen scoren, dat niet alleen compleet anders dan alle andere songs op het album klinkt, maar ook een ongelooflijk lichte en vlotte sound uitstraalt. Echt goed!
Dit album loont vooral bij hen, die houden van stevige bluegrass, folk en americana. Van banjo tot fiddle krijg je deze typische instrumenten te horen. “I Swear (To God)” en “Purgatory” hebben formeel betrekking op beelden van boeren in ruige kleren, die na elke twee woorden de sap van hun pruimtabak uitspugen, Dat zal niet iedereen bevallen, maar is wel eerlijk en rechtlijnig!
Overigens: wie zich een beeld wil vormen van Tyler Childers, klik hier. Tyler treedt op 25 januari op in Het Zonnehuis, Amsterdam en op 27 januari in Rotown, Rotterdam. Zie voor meer informatie de NashvilleTV/Nashville FM agenda.
Samengevat: reëel en eerlijk: Met “Purgatory” levert Tyler Childers een geheel geslaagd album af, dat de roots nooit verloochent.
Tracklist:
- I Swear (To God)
- Feathered Indians
- Tattoos
- Born Again
- Whitehouse Road
- Banded Clovis
- Purgatory
- Honky Tonk Flame
- Universal Sound
- Lady May
Tyler Childers : “Purgatory”
Label : Hickman Holler
Release datum: 4 augustus 2017
