Het moet wat te betekenen hebben, dat Shelby Lynne haar 16e album naar zichzelf noemt. Is “Shelby Lynne” een terugblik , een wedergeboorte of het album van een veranderde persoonlijkheid? Welnu, het is vooral een erg sterke CD.
Samenzweringstheoretici (en daar zijn er heden ten dage immers meer dan genoeg van) zullen bij het zien van de cover wel alarm slaan: haar gezicht is in het groot te zien, haar subtiel kort geknipte grijze haar naar boven geföhnd, blauwe staalblauw blikkende ogen en – nu komt
het- een soort mondkapje dragend. Hm, worden de samenzweerders nu argwanend, is ze besmet met het corona-virus en door de nood en lockdown een masker gaan dragen?
Hopelijk niet. Waarschijnlijk had collega toeval gewoon een vinger in de pap, wat fanatici zeker niet gerust zal stellen. Maar zelfs zonder voorspelbare kwaliteiten bevat dit cover-ontwerp nu, nadat de hele wereld corona-gek is geworden, een vreemde hoogwaardige actuele component. Maar niet alleen daarom past dit album in onze tijd want wat Shelby op haar zestiende album heeft te bieden is heel wat: elf tracks met verstand, hart en een uitgebreid spectrum van emoties.
Shelby neemt als Grammy-gedecoreerde artieste uit Quantico, Virginia, in ieder geval een bijzonder plaats in. Ook al, omdat het grootste deel in samenwerking met de texaanse tekstschrijfster, regisseuse en draaiboek-schrijfster Cyntia Mort en haar film “We Kill The Creators” is ontstaan. Meer dan de helft van de tracks schreef ze tijdens de draaiwerkzaamheden bij de film, waarbij Lynne weer eens als actrice is te zien.
Over haar nieuwe album zegt Shelby Lynne, dat vandaag de dag “alles onecht en nep” is, maar zij wil echt zijn met eerlijke songs, die zich niet ergens achter verschuilen. Dat klinkt niet naar complexe studio-cosmetic. Totaal integendeel. En inderdaad speelden tijdens de sessies naar dit album toe de gebruikelijke klanktechnische hoogstandjes van de moderne studio’s geen hoorbare rol. Zelfs overdubs zijn niet waar te nemen. Neem alleen maar het nummer “Here I Am”. Bij dit goed vier minuten durende nummer begeleidt de zus van Allison Moorer, want dat is ze, zich op een elektrische piano door waarschijnlijk slechts één microfoon opgenomen. Ze wilde “real” zijn en dat is ze! Zelfs kleine schommelingen in de modulatie of de timing van de piano-begeleiding nam men op de koop toe om de veel aangesproken “magie van het moment” vast te leggen. Realer kan het echt niet…
Bij veel songs zorgt Shelby zelf voor de gehele instrumentatie, speelt gitaar, bas, drums, keyboard en pakt zelfs de saxofoon. Soms staan haar echter experts als Bennont Tench, Billy Mitchell en Ed Roth terzijde. Hoe goed deze studio-cracks ook zijn: op dit album is vooral de zangeres Shelby Lynne te horen. Hoe grandioos de 51-jarige formuleert, de dynamiek doseert en bovendien met de meest verscheidene richtingen in stijl weet om te gaan, toont ze bijv. perfect in de song “Weather”. In deze in 6/8 maat uitgevoerde ballade vermengt ze ongedwongen en deskundig stijlen als soul en jazz met folk en gospel. Het resultaat is een song, die zowel in een bar als kerk thuishoort. Bovendien is de track er een goed voorbeeld van dat muziek spanning nodig heeft. In dit geval ontstaat die simpel gezegd door remmen en gas geven. Terwijl haar begeleiders op piano, contrabas, akoestische gitaar en drums, stoïcijns en terughoudend optreden, drukt Shelby naarmate de tijd verloopt van dit bijna vijf minuten durende nummer het gaspedaal flink in.
Wat conventioneler begint ze aan haar album. “Strange Things” heet de track, die, gebracht in deze sombere atmosfeer, doet denken aan een unplugged versie van de Don Henley-klassieker “A New York Minute”. Sterke performance! Dat geldt zeker voor het aansluitende zeer soulachtige “I Got You”. Een nummer dat met een veerkrachtige groove en goedlopende melodieën precies doet denken aan Aretha Franklin of aan Dionne Warwick tijdens haar Burt Bacharach-periode. Met de derde song “Love is Coming” laat de artieste alles van zich afvallen: nauwelijks muziek, bijna alleen maar pauzes. Af en toe een piano-akkoord en een nauwelijks waarneembare contrabas bij elkaar gehouden door de fantastische zang van Shelby. Zoals bij de meeste tracks op dit album is er ook hier weer sprake van wrijving tussen muziekstijlen.
Duidelijker is de muzikale toewijzing bij “Off My Mind”, het ontnuchterende “Don’t Even Believe In Love” en het tevens ontmoedigende “Lovefear”. Deze nummers zijn min of meer gebaseerd op de retro-soul van de ’60-er jaren zoals van Wilson Picket en Otis Reading.
Hoe moedig Shelby in het 31ste jaar van haar carrière is geworden, laat ze ook zien in de 6 minuten en 46 seconden durende track “The Equation”: een ‘grommende’ jazz-bas-intro volgt lange tijd harmonische monotonie, twee akkoorden, zang, een geschikte akoestiek en een ‘op hol geslagen’ elektrische gitaar. Dat is allemaal opgenomen als homerecording.
Samengevat: op haar naar zichzelf genoemde album “Shelby Lynne” toont de Grammy-winnares opnieuw wat ze kan: songs met diepgang en hartverwarmend geïnterpreteerd.
Tracklist:
- Strange Things
- I Got You
- Love is Coming
- Weather
- Revolving Broken Heart
- Off My Mind
- Don’t Even Believe In Love
- My Mind’s Riot
- Here I Am
- The Equation
- Lovefear
Shelby Lynne : “Shelby Lynne”
Label: Everso (Membran)
Release datum: 17 april 2020